Goede voornemens
Zoals zovele mensen heb ik mij dit jaar aan goede voornemens gewaagd. Normaal gezien lukt het mij niet om mij aan mijn goede voornemens te houden. En dan eindigde ik met een serieuze deuk in mijn zelfvertrouwen. Net zoals zovele mensen, dus.
Dit jaar pakte ik het anders aan. Op aanraden van mijn beste vriendin heb ik mij een haalbaar doel gesteld: elke dag 10 minuten schrijven (‘werkschrijven’ niet inbegrepen).
Ze had ergens op het Internet gelezen dat dit de beste manier was om te blijven schrijven. Want 10 minuten is helemaal niet lang. En zo begin je er elke dag aan, ook al heb je helemaal geen inspiratie of zin. En zo wordt het herlezen van wat je de vorige dag hebt geschreven geen onoverkomelijke klus.
Elke dag schrijven
Zo gezegd, zo gedaan. Vanaf 1 januari schreef ik mijn 10 minuten vol en meestal zelfs langer. Slechts 1 dag heb ik gemist. Wat een overwinning!
Ik moet wel toegeven dat ik het de laatste dagen moeilijk heb. Ik zit op een cruciaal punt in mijn verhaal en weet nog niet goed waar ik naartoe moet. Normaal gezien zou ik het dan laten rusten in mijn hoofd tot ik het probleem heb opgelost. Dat gaat nu niet omdat ik dus mijn minuten moet schrijven.
Dus heb ik al enkele keren tegen mijn zin geschreven. Terwijl ik eigenlijk niet wist waar ik naartoe schreef, wat mij een onbehaaglijk gevoel bezorgde. Wat uiteraard niet de bedoeling is.
Daarom ga ik het opentrekken: het blijft 10 minuten schrijven, maar het herschrijven van een ander boek telt ook mee. Zolang ik maar met mijn boeken bezig ben, is het goed. Zo kan ik toch nog elke dag schrijven zonder dat ik moet schrijven aan een boek waarvoor ik het verdere verloop van de plot nog moet uitdenken. En zo krijgen mijn ideeën de kans om te rijpen.
Het gevaar van moeten
En dan is er nog een gevaar: dat schrijven een moetje wordt. Want dan is het voor mij gedaan. Vanaf het moment dat iets moet, haak ik af. Tenzij op werkvlak. Vreemd, he?
Ik moet er dus voor zorgen dat het elke dag schrijven een gewoonte wordt zonder dat het moet. Dat is als wandelen op een slappe koord.
Hopelijk vind ik het evenwicht, want ik vind het gevoel dat ik heb nadat ik geschreven heb te geweldig om het op te geven.
Alle tips zijn welkom ;-)